Natuurlijk kun je een vak of een ambacht uitoefenen omdat je de theoretische basis hebt gelegd tijdens een opleiding van een aantal jaren. En omdat je in de praktijk aantoont dat je de kennis op een goede manier gebruikt. Monique Mollink is echter van mening dat ’t Schoapie met de groep van pedagogisch medewerkers echt iets extra’s in huis heeft. “Ze koppelen deskundigheid aan empathie en dat is de grote kracht van deze locatie.”
In combinatie met de ligging in het buitengebied, de aanwezigheid van dieren en voldoende binnen- en buitenvermaak is ’t Schoapie dus een locatie waar de kinderergotherapeut mooie resultaten kan behalen. Ze hamert vooral ook op het belang van bewegen. “Juist daar zijn zoveel mogelijkheden voor bij ’t Schoapie. Niet altijd aan tafel zitten en werkjes doen, maar ook uitgedaagd worden tijdens het bewegen. Zowel binnen als buiten.”
Ze is dan ook blij dat de kinderopvanglocatie een aantal jaren geleden met de Bloemenweide de stap heeft gezet naar specialistische kindzorg. “Deze kinderen hebben moeite met de prikkels van grote groepen. Mooi dat daarom de beslissing is genomen om voor deze doelgroep juist met kleine groepen te werken. Er is dus oog voor het individuele kind.”
“Een fijne samenwerking”
Eigenlijk kun je ’t Schoapie wel vergelijken met een ketting. Alle schakeltjes samen vormen een mooie ketting. De vaardige medewerkers die goed luisteren en observeren en de externe betrokkenen die voor een bepaalde specifieke deskundigheid worden ‘ingevlogen’. “Het is een fijne samenwerking”, bevestigt Monique. “De kennis en scholing is hier op een dusdanig niveau dat ze snel begrijpen hoe de vork in de steel zit. Daar heb ik ook een bijdrage mogen leveren. Je hebt hier aan slechts een half woord voldoende. De pedagogisch medewerkers hebben passie voor het werk en liefde voor kinderen, dat merk je aan alles!”
De schakel van de neuromotorische ontwikkeling
Kinderergotherapeut Monique Mollink is gemiddeld één ochtend in de maand bij ’t Schoapie om op de groep te kijken en feeling te houden met de kinderen. Soms kan ze daar dan meteen een gesprek aanknopen met (één van) de ouders om te kijken welke vervolgstappen nodig zijn. “Het is belangrijk om ouders ook bewust te maken welke invloed een thuissituatie kan hebben. Is er bijvoorbeeld sprake van slechte akoestiek, dan heeft een prikkelgevoelig kind daar natuurlijk meer hinder van.”
Komt het tot een traject, dan vindt dit plaats in haar eigen praktijk in Raalte-Noord waar ze overigens helaas al met een wachtlijst moet werken. Ze richt zich met name op wat in vakkringen wordt omschreven als neuromotorische ontwikkeling. “Ik kijk echt naar wie het kind is en wat het nodig heeft om tot leren en ontwikkeling te komen en zich te verbeteren in dagelijkse activiteiten op school en thuis. Zie het maar als een steuntje in de rug naar zelfredzaamheid.”
Aansluiten bij multidisciplinair overleg
Monique vind het belangrijk om zoveel mogelijk aan te sluiten bij de mdo’s oftewel het multidisciplinaire overleg waarbij alle lagen binnen ’t Schoapie aan tafel schuiven. “Mooi om samen de hoofdlijnen uit te zetten en alle cases van de kinderen te bespreken. Met respect voor ieders deskundigheid wordt dan per kind gekeken naar de huidige ontwikkeling en waar het eigenlijk hoort te staan. En vervolgens kijken we dan of het kind een individueel traject moet ingaan of juist baat heeft als het samen met andere kinderen optrekt. Feit is wel dat kinderen het gemakkelijkst leren als ze in een omgeving zijn waar ze zich prettig voelen. En dat geldt dus zeker voor ’t Schoapie.”
Rechthoekige trampoline
Ieder mens is uniek. Dus zeker ook ieder kind dat nog meer dan een volwassene gevoelig is voor allerlei prikkels. “We hebben allemaal een emmertje als basis. Afhankelijk van hoe de dag verloopt, komen daar allerlei laagjes in. Wie gevoelig is voor het geluidje van een knikker of een stuiterende skippybal komt eerder aan meer laagjes. Dreigt het emmertje te overstromen, dan gaat het kind zich uiten in gedrag. Om de concentratie terug te krijgen, moet de een even kunnen wegdromen, terwijl een ander juist moet bewegen. En daar is hier alle ruimte voor”, stelt de kinderergotherapeut die zelfs is betrokken bij de inrichting van de buitenspeelplaats bij de Bloemenweide. “Dat is wel fijn”, beaamt ze. “Het gaat dan om de finesses, niet om de grote lijn. Zo werd een bestelling geplaatst voor een nieuwe trampoline. Dan denk je misschien automatisch aan een rond model, maar ik vroeg ‘waarom niet een rechthoek?’, want dat is beter en veiliger. Onze mening en advies wordt echt op prijs gesteld.”
